Dag 109 (18-12-2017)

Maandag, start van een nieuwe werkweek! O... Nee.... Vandaag niet! Het is namelijk vakantie!! Vandaag staat een lekker rustig dagje op het programma. Beetje opruimen en souvenirs kopen, dat is alles. In de loop van de middag ben ik dan ook naar het centrum gegaan om souvenirs te gaan kopen, 2 winkelcentra en 5 souvenirswinkels verder was ik dan eindelijk een soort van geslaagd. Een aantal dingen die ik wilde halen zijn gehaald, echter had ik over een paar dingen nog mijn twijfels, maar gelukkig heb ik nog een paar dagen om er over na te denken!

Dag 110 (19-12-2017)
Mijn laatste eenzame nachtje hier in Bergen heb ik ook weer overleefd. Vandaag komt mijn vader naar Bergen en met hem zal ik ook weer terug naar Nederland reizen. Dat betekent dat ik de rest van de tijd hier samen met hem zal doorbrengen.

In de ochtend ben ik nog even naar de uni gegaan om even wat dingetjes te printen en afscheid te nemen van de mensen in mijn kantoor. Daarnaast werd het ook tijd dat ik mijn bureau leeg ging halen. Het besef dat mijn tijd hier bijna over is begint nu wel echt binnen te komen. Het bureau laat mooi zien wat ik de afgelopen 4 maanden allemaal heb gedaan, alle aantekeningen, grafiekjes en andere notities lagen nog overal en nergens. Maar nu is alles netjes opgeruimd en staat mijn bureau klaar voor iemand anders.

Rond het middaguur werd het tijd om richting het vliegveld te vertrekken om pap daar op te halen. Inmiddels ben ik al zo vaak op het vliegveld geweest dat ik de mensen bij de autoverhuurbedrijf zelfs ben gaan herkennen XD Nadat pap al snel weer naar buiten kwam, zijn vliegtuig was namelijk 10 minuten eerder geland, zijn we direct naar huis gegaan. De rest van de dag stond in het teken van lekker bijpraten en op tijd naar bed want morgen staat een lange dag op het programma.

Dag 111 (20-12-2017)
De wekker staat al om 6 uur, vandaag gaan we namelijk op een 2 daagse trip naar Flam. Al vroeg nemen we dan ook de bus naar het treinstation, iets te vroeg zelfs, we moesten bijna 3 kwartier wachten voor onze trein. Ik had de busrit iets te ruim ingeschat. Maar beter te vroeg dan te laat! Het eerste deel was met de trein, helaas was het nog donker, dus veel hebben we niet kunnen zien.

Eenmaal in Voss, onze eerste overstapplaats, was het licht geworden en konden we een beetje om ons heen kijken. Maar veel zagen we niet, het was namelijk nevelig. Hierdoor konden we de besneeuwde bergen in de omgeving nauwelijks tot niet onderscheiden van de wolken. Even was er de vrees dat het zo de hele dag zou blijven, dat zou natuurlijk wel heel erg zonde zijn. Na een half uurtje wachten kwam daar een luxe touringcar aanrijden, deze bracht ons verder naar het kleine gehucht Gudvangen. Onderweg bleef het nevelig, maar desondanks hebben we heel erg genoten van deze rit. Gedurende de rit werd het landschap om ons heen steeds witter. Op een bepaald moment zagen we huizen met ruim een halve meter sneeuw op het dak! Daarnaast lagen overal enorme bergen sneeuw die op een hoop zijn gegooid om de wegen sneeuwvrij te houden. Zo'n 10 minuten voordat we aan zouden komen in Gudvangen, rijden we een tunnel in van ongeveer 2.5km. Eenmaal uit deze tunnel was het landschap plotseling veranderd. Behalve dat we nu in een vallei rijden, omringd door zeer steile en hoge bergen, was plotseling het landschap van kleur veranderd. Alles om ons heen was groen, absurd om zulke grote verschillen te hebben op zo'n kleine afstand van elkaar. Maar het groene landschap maakte de rit zeker niet minder indrukwekkend!

In Gudvangen aangekomen, herken ik van alles. In het begin van mijn tijd hier, heb ik dezelfde rondtocht al gemaakt, maar toen was het nog prachtig najaarsweer. Nu zijn de bomen kaal, ligt er sneeuw op de bergen en drijft er veel ijs op het Fjord. Een aantal dingen zijn natuurlijk ook hetzelfde gebleven, de boot en de pop aan het begin van het Fjord.

Na een klein half uurtje wachten was het tijd voor de laatste etappe van vandaag, de 2 uur durende boottocht. In het begin lag er nog veel ijs op het fjord, hier moesten we natuurlijk wel doorheen varen. Op het moment dat we door een grote ijsplaat vaarde, voelde je de boot trillen, de boot had duidelijk moeite om zich een baan door het ijs te banen. Verder hebben we onderweg genoten van de vele mooie bergen en vergezichten. Op het einde werden we zelfs nog even getrakteerd op een bruinvis de even over het water sprong!

In Flam zijn we meteen naar het hotel gegaan om in te checken en onze kamer te bekijken. Echter schrokken we een beetje toen we de kamer opende, een kamer kon je dit niet noemen.... Het was gewoon een heel appartement, 2 slaapkamers, ruime badkamer en een eigen keuken. Dit appartement is bijna nog grote dan mijn huis in Bergen! Daarnaast hadden we een prachtig uitzicht over het Fjord Hier kunnen we ons vanavond wel even vermaken. Nu we de kamer bewonderd hadden werd het tijd voor boodschappen, koken en even lekker rustig genieten van het hotel en de omgeving..

Dag 112 (21-12-2017)
's ochtends werden we wakker met een prachtig uitzicht over het Fjord. Doordat het gister al snel donker was hadden we nog niet heel veel van het uitzicht kunnen genieten, vandaag compenseerde dat wel. We begonnen onze dag met een luxe ontbijt met heerlijke afbakbroodjes. Hierna moesten we al vlug weer het hotel uit, om 10 uur moesten we onze sleutel al inleveren. Omdat onze trein pas 2 uur later vertrok heb ik besloten om nog even een korte ochtendwandeling te maken. Hierbij had ik als doel om het heuveltje naast Flam op te gaan om nog een beter uitzicht te krijgen over het plaatsje en het Fjord. Echter was de top al binnen een half uur bereikt en had ik nog meer dan genoeg tijd om nog verder te wandelen. Daarom ben ik dan ook via de andere kant van de heuvel weer naar beneden gegaan. Van hier uit kon ik mooi de spoorlijn door het dal volgen, waar we straks naar toe zouden gaan.

Na de wandeling was het tijd om te wachten op de trein. Deze treinrit had ik een paar maanden geleden al gemaakt, en was toen erg indrukwekkend. Maar nu zou er ook sneeuw moeten liggen, dus de rit zou compleet anders moeten zijn. De eerste helft van de rit viel voor mij tegen, waar mijn vader genoot van het uitzicht, zat ik vooral te wachten op de sneeuw. Vlak voor de korte stop bij de grote waterval, zaten we plotseling in een magisch wit landschap. Ook de waterval zelf was ontzettend bijzonder. Veel water kwam er niet naar beneden omdat de hele waterval bevroren was. Ik denk dat dit net zo indrukwekkend is als wanneer de waterval op zijn hoogtepunt is. Dus ook in de winter is deze waterval het bezoeken waard! Na een paar minuutjes ging de trein weer verder door het witte landschap. Naarmate we hoger kwamen werd de sneeuw meer en meer. Al snel kwamen we bij ons eindstation aan. Dit station lag op zo'n 800m hoogte, dat betekende gegarandeerd sneeuw. Toen ik hier een kleine maand geleden langs op kwam in de trein naar Oslo, lagen hier nog metershoge sneeuw bergen. Maar deze waren inmiddels allemaal verdwenen, het was duidelijk dat ze alle sneeuw over de berg rand naar beneden hebben gegooid. Hierdoor was het station bijna geheel sneeuwloos. Door de harde wind op de hoogte had de sneeuw ook erg veel moeite om te blijven liggen. De meeste sneeuw werd door de wind, de vallei ingeblazen. Desalniettemin waren er nog wel een aantal plekken op het station waar een behoorlijk pak sneeuw lag. Terwijl de meeste mensen lekker binnen gingen zitten in afwachting op de volgende trein, heb ik bijna een half uur door de sneeuw op het station gelopen. Veel mooier dan zo'n saai stationsgebouw waar ik al eens 1,5 uur heb moeten wachten!

Na een half uurtje werd het tijd voor de laatste etappe van onze tweedaagse reis, de trein terug naar Bergen. Dit traject heb ik al twee keer afgelegd in het donker, maar nu had ik eindelijk de kans om dit stukje in het licht te bewonderen. Wat hebben wij onze ogen uitgekeken in het eerste uur, zoveel sneeuw! Door de wind lag op sommige plekken de sneeuw tot over daken van huizen, dat betekent sneeuwduinen van lokaal enkele meters, dat zou je je in Nederland nooit voor kunnen stellen. Maar niet alleen de sneeuwduinen waren indrukwekkend, de grote meren bedekt met sneeuw en ijs, de snelstromende riviertjes met ijsplaten sneeuw waren stuk voor stuk indrukwekkend. En niet te vergeten de bruggen over het water, hierop lag meer dan een meter sneeuw, de reling van de brug was vaak net zo hoog als de laag sneeuw op de brug. Na een uurtje werd de hoeveelheid sneeuw snel minder doordat de trein steeds meer begon te dalen en we dichter bij de zee kwamen. Eenmaal in Bergen was zelfs op de bergtoppen alle sneeuw verdwenen en was er alleen maar regen. Kortom dit laatste stukje trein was zeker net zo indrukwekkend als de rest van de reis!

Omdat we al vrij vroeg in Bergen aankwamen, rond een uur of drie, hebben we besloten om nog even de stad in te gaan om souvenirs te kopen. En toen we daar toch waren, zijn we meteen even doorgelopen naar het fort waar ik al een paar keer ben geweest. Na even genoten te hebben van het uitzicht zijn we weer naar huis gegaan om bij te komen van de lange, mooie en indrukwekkende 2 daagse reis. 's Avonds hebben we dan ook enkel een filmpje gekeken en zijn we op tijd naar bed gegaan.

Dag 113 (22-12-2017)
De laatste dag in Bergen voor mij, morgenmiddag vliegen we namelijk weer terug naar Nederland. Daarom wilde we deze dag nog even goed afsluiten met een bezoek aan de berg Ulriken en een korte stadswandeling. Helaas zat het weer vandaag niet heel erg mee, de hele dag regen en in de avond zelfs extreem veel regen. Maar ondanks de regen besluiten we toch te gaan. Echter bleek de kabelbaan niet te gaan, deze was tot 3 januari dicht voor onderhoud. Fijn dat ze dat ook van te voren aankondigen.... Dan maar naar de top van Floyen, iets lager maar nog zeker de moeite waard. Dus we zijn lekker in het treintje naar boven gegaan voor een uitzicht over de stad. Gelukkig was het even droog en was het zicht dan ook redelijk. Na wat foto's zijn we nog naar het meer gewandeld waar ik afgelopen zondag ook nog was. Inmiddels was het harder en harder gaan regenen, daardoor lag het meer dat nog steeds bedekt was met een dikke laag ijs, er troosteloos bij. Dit in combinatie met de ijzige wind en vele regen hebben ons doen besluiten om vrij snel weer naar beneden te gaan om daar iets typisch Noors te eten, een Polsar, een soort hotdog die je op elke straathoek in Noorwegen kunt kopen. Tijdens het eten hebben we besproken wat we verder die dag nog zouden doen, door het slechte weer hebben we besloten om niet meer een stadswandeling te doen. In plaats daar van zijn we eerst nog even boodschappen gaan doen voor onze laatste avond en daarna heb ik nog even het instituut laten zien, waar ik afgelopen maanden heb gewerkt. Ik moest toch nog even de boardingpassen printen en de sleutel inleveren. Ondanks dat het pas 3 uur was, was het hele gebouw uitgestorven, er was bijna niemand meer aan het werk.

Na ons bezoekje aan mijn stageplek zijn we weer naar huis gegaan. De rest van de avond stond dan ook voornamelijk in het teken van spullen inpakken en schoonmaken van het huis.

Dag 114 (23-12-2017)
De allerlaatste ochtend wakker worden in Bergen. Het slechte weer van gisteren was onverminderd doorgegaan. Deze laatste 24h in Bergen gaat dan ook de boeken in als de natste dag van mijn tijd in Bergen, meer dan 100mm is gevallen in een dag, een absurde hoeveelheid. Vergelijk dat even met de jaarlijkse neerslag in NL, 700mm. Toch nog een soort van mooie laatste dag wat het weer betreft. Aangezien ik in de ochtend toch druk was met de allerlaatste dingen inpakken en de allerlaatste dingen schoonmaken, konden we ons over het weer niet meer zo druk maken.

Eenmaal alles ingepakt, werd het tijd om het huis te verlaten en de sleutel in de brievenbus te doen. Maar daar ging even iets mis. Toen wij onderaan de berg, bij de bushalte stonden, besefte ik me dat ik nog steeds de huissleutel in mijn zak had. Oeps.... Maar gelukkig kwam ik er geen 5 min later achter, want dan was ik al in bus naar het vliegtuig gestapt. Ik moest dus noodgedwongen in de regen weer helemaal naar boven om de sleutel in de brievenbus te doen. Ik kon mezelf echt wel voor mijn kop slaan, hoe kun je zoiets nu vergeten? Binnen een recordtijd ben ik op en neer geweest om daarna erachter te komen dat de eerst volgende bus pas een uur later vertrekt, voor niks gehaast dus. Maar er zat niks anders op dan wachten.

Verder verliep de reis naar het vliegveld erg soepel, nog ruim op tijd checkte we onze bagage in. Waar de reis naar het vliegveld zo soepel ging, was de reis in het vliegtuig iets meer turbulent. Het begon al op het moment dat we in het vliegtuig stapte. Voordat we vertrokken voelde we het vliegtuig al aardig op en neer gaan door de wind. Maar dat was nog niks vergeleken met de wind tijdens het opstijgen. Dit was verreweg de heftigste keer opstijgen in een vliegtuig dat ik ooit had meegemaakt. We werden goed door elkaar geschud op de startbaan en tijdens het opstijgen. Eenmaal in de lucht werd het gelukkig snel minder. Tijdens de vlucht ving ik ook een gesprek op tussen de stewardessen, zij hadden zo'n heftige start nog nooit meegemaakt. Daarom was een van hen ook bij de piloot gaan navragen wat er aan de hand was. Er bleek een enorme windshear op het vliegveld te zijn. Dat betekent dat de windrichting en sterkte op hele kleine afstanden grote verschillen vertoonde. De verdere vlucht was weinig bijzonders, bijna de gehele vlucht zaten we in de wolken en konden we dan ook niks zien. De landing daarentegen verliep wel heel erg soepel in het toch winderige Nederland.

Eenmaal geland werd het tijd om te wachten op de bagage, altijd spannend, komt mijn bagage wel of niet? Dit keer hadden we heel erg geluk! Mijn bagage kwam als een van de eerste op de band waardoor we niet lang hoefden te wachten en al snel naar de auto konden, ik moest immers nog naar Wageningen, een vuurwerkshow en ik had nog een kappersafspraak. Een drukke avond dus! Eenmaal in Wageningen aangekomen stond Dianneke al klaar met de sleutel van mijn kamer, mijn onderhuurster had namelijk de sleutel bij Dianneke afgegeven. Na snel even gedag gezegd te hebben stond ik in no time op mijn kamer. Maar mijn kamer zag er wat anders uit dan ik verwacht had. Dianneke had stiekem mijn kamer versierd met ballonnen en vlaggetjes. Daarnaast had ze allemaal lekkere (Nederlandse) dingen voor mij gekocht, denk aan frikandelbroodjes, pepernoten, oliebollenmix enz. Echt super lief! Helaas had ik op dat moment niet veel tijd om ervan te genieten, ik moest nog door naar een vuurwerkshow in Leeuwen. Iets te laat hebben we toch nog even van het mooie vuurwerk kunnen genieten.

Terug in Nederland
Bij deze wil ik nog even mijn excuses aanbieden voor deze late blog. Bij het schrijven van dit deel ben ik alweer bijna drie weken in Nederland. De afgelopen weken heb ik het ontzettend druk gehad en heb ik even geen tijd gehad om mijn blog af te maken. Met name het werk was een enorme aanslag op mijn vrije tijd, met een werkdag van bijna 16 uur, 16 is geen typfout, ik heb die dag echt van 7 uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds gewerkt. Daarnaast natuurlijk nog kerst en oud en nieuw, dus veel tijd om na te denken over mijn terug komst in Nederland had ik niet. Nu ik het een weekje wat rustiger heb gehad is het besef wat ik de afgelopen maanden allemaal heb gedaan wel binnengekomen. Terugdenkend aan mijn reis in Noorwegen heb ik zoveel herinneringen, vele hoogtepunten maar ook een paar dieptepunten. Maar achteraf kijk ik met ontzettend veel plezier terug op deze mooie tijd. Met name de vele uitstapjes en bergwandelingen zullen mij nog heel erg lang bij blijven. Zo kan ik me nog heel goed herinneren dat ik mijn tweede dag in Bergen al de berg Lovstakken op ben gewandeld. Het voelt heel lang geleden, maar in mijn geheugen zou het zomaar een paar dagen geleden kunnen zijn. Daarnaast heb ik ook erg veel geluk gehad met het WK-wielrennen en het vele extreme weer. Zowel extreem warme als extreem natte dagen, diverse stormen, veel sneeuw enz. Deze 4 maanden zijn dan ook echt ervaringen die ik mijn hele leven zal blijven meedragen. Ik zou dan ook zeker iedereen willen aanraden om als je de kans krijgt eens een tijdje naar het buitenland te gaan, je leert er zoveel van, zowel van de cultuur als over jezelf!

Nu komt er echt een einde aan deze blog, ik wil daarom iedereen heel erg bedanken voor het volgen van deze blog en de vele leuke reacties, zowel via de blog als via andere kanalen!

En wie weet, mocht er ooit in de toekomst nog een avontuur op mijn pad komen, wie weet pak ik het schrijven dan weer op.

Zoals de noren zouden zeggen:

Tusen tusen takk!
(Heel heel erg bedankt!)