Dag 32 (02-10-2017)

Maandag, start van een nieuwe werkweek, maar niet voor mij. Komende 2 dagen ben ik flink aan het feesten want het instituut waar ik werk bestaat 100 jaar! Tijd voor een groots feest van 2 dagen! Of zoiets... Het 100 jarig bestaan word gevierd met een 2 dagen durend symposium en een diner voor de werknemers. Officieel ben ik hier geen werknemer, maar ik heb gewoon brutaal gevraagd of ik hier ook welkom bij was. En het antwoord van ja, ook ik mocht komen, dat laat ik me natuurlijk geen 2 keer zeggen. Gratis eten in een luxe restaurant op de berg, wat wil je nog meer?

Maar eerst begon de dag met een symposium, de hele dag door vertelden verschillende mensen over waar zij aan werken op het instituut. Ook kwam er wat geschiedenis voorbij. Natuurlijk waren niet alle sprekers even interessant, maar in het algemeen was het erg leerzaam en interessant. Tussendoor werden er verse broodjes, fruit, brownies etc. geserveerd. Dus naast de interessante praatjes werden ook onze buiken goed gevuld. Zeker als je hoort dat een zo'n broodje normaal zo'n 12 euro kost.

Na afloop van het symposium vertrokken we met een deel naar het restaurant boven op de berg Fløyen, zo'n 300m boven de stad. Helaas regende het stug door en was het uitzicht niet bijzonder spectaculair. Eenmaal in het restaurant aangekomen, bleek dit niet zomaar een simpel restaurantje te zijn. Dit is verreweg het meest luxe restaurant waar ik ooit ben geweest! Bij aankomst stond er al een glas champagne klaar, en zodra je glas leeg was werd je glas binnen een paar minuten bijgevuld. Na een uurtje, met voornamelijk Nederlanders, gepraat te hebben, mochten we aanschuiven in het restaurant. Waar al snel de eerste schenkronde wijn begon. Tegelijkertijd werd het menu voor de avond gepresenteerd. Champignonsoep met garnalen als voorgerecht, gerookte zalm met asperges als hoofdgerecht en rabarber met verse room als dessert. Als er een ding is wat ik echt niet lust, dan is dat zalm, het hoofdgerecht dus. Maar eerst even van het voorgerecht genieten alvorens ik me daar druk om ga maken. Een voorgerecht en 2 wijntjes verder, was daar het moment dat het hoofdgerecht geserveerd wordt. Ik heb besloten om te vragen of het mogelijk is om een vegetarisch menu te krijgen ipv de zalm. Aangezien ik dit niet van tevoren heb aangegeven konden ze dit niet garanderen. Ik moest wachten tot alles geserveerd was, dan zouden ze kijken of er nog een vegetarisch gerecht over was. Waar andere mensen hun zalm al aan het verorberen waren, zat ik nog in spanning te wachten op wat ik zou krijgen. Na een paar minuten kwam een van de obers naar mij toe met een bord. Hmmm, wat ligt daar op het bord? Zalm is het in ieder geval niet! Het bleek dat het vegetarische menu bestond uit een vegetarische burger met gebakken frietjes, eigenlijk hetzelfde als een Big Mac Menu maar dan zonder vlees en veel lekkerder! Wat een opluchting, dit is zoveel beter dan een stukje zalm. Dit is verreweg de lekkerste vegetarische burger die ik ooit op heb. Als ik niet beter zou weten, dan zou ik zeggen dat er echt vlees op mijn broodje lag. Weer een paar wijntjes later was het tijd voor het toetje, ook deze was zeker niet mis, heerlijk! Kortom ik heb heerlijk gegeten en gedronken in een super luxe restaurant op een unieke plek met gezellige mensen! En nu hoor ik jullie al vragen, wat zou zo'n dinertje normaal kosten? Laat ik dat toevallig voor jullie uitgerekend hebben, dit zal ongeveer rond de 160 euro hebben gekost, een glas huiswijn kost immers al 11 euro, nog niet te spreken over de champagne.

Dag 33 (03-10-2017)

Aangezien het gister vrij laat was voor ik thuis kwam, heb ik de eerste sessie van het symposium van vandaag overgeslagen, kon ik mooi nog een uurtje extra slapen. Eenmaal aangekomen op het symposium zag ik daar een man die me wel erg bekend voorkwam, hij leek namelijk verdacht veel op een van mijn docenten uit Wageningen. Maar ik dacht dat kan niet, ik zit immers in Bergen en niet in Wageningen.... Maar na nog een keer goed kijken, bleek het hem echt te zijn. Na even met hem gesproken te hebben, bleek hij gister een cursus heeft gegeven aan de universiteit hier. Vanmiddag vliegt hij weer terug naar Nederland, maar voor die tijd pakt hij nog even een paar presentaties op het symposium.

Tijdens de lunchpauze kwam een docent van het instituut naar mij toe met de vraag of ik Bert Holtslag kende, ja natuurlijk ken ik die, dat is een professor uit Wageningen. Nu blijkt dat hij een paar dagen naar het instituut komt in november, hoe toevallig?!

Dag 34 (04-10-2017)

Dierendag, Bierendag, of wat dan ook, voor mij is het tijd voor een nieuwe (korte) werkweek. Vandaag was het dan eindelijk zover, voor het eerst in mijn tijd in Bergen was het donker bij vertrek naar de uni. Dat is toch wel even wennen, vanaf nu zal ik steeds vaker in het donker moeten vertrekken. Maar gelukkig duurt het nog wel een maandje voordat het zover is dat ik ook in het donker thuis aan kom. Elke dag wordt hier het daglicht nu met 5 minuten verkort, en ik kan je zeggen, dat merk je wel! Naast de duisternis was er vandaag ook erg veel regen, dat gecombineerd met de regen van de afgelopen dagen heeft sommige wegen in kleine riviertjes veranderd. Vandaar dat ik vandaag maar met mijn waterdichte bergschoenen naar het instituut ben gegaan, dat was zeker geen overbodige luxe. Vandaag was dan ook wel de ideale test voor mijn regenkleding en mijn schoenen om te kijken of ze ook tijdens langdurige zware regenbuien waterdicht zijn. Waar je normaal binnen 5 minuten helemaal doorweekt zou zijn, heb ik 40 min door de regen gelopen zonder nat te worden. Test geslaagd dus!

Dag 35 (05-10-2017)

Een dag met veel regen en veel werk op stage *punt*

Dag 36 (06-10-2017)

Vrijdag, jazeker een vrije dag. Vandaag beloofd eindelijk weer een mooie dag te worden na 6 dagen bijna non-stop regen. Dus ook deze week verruil ik mijn vrijdag met zaterdag. Dit maal ben ik met het ov een uurtje naar het zuiden gegaan om daar een botanische tuin en arboretum te bezoeken. Vooraf had ik wel een beetje de twijfels of het de moeite waard zou zijn. Inmiddels is het volop herfst hier, dus ik rekende er niet op om nog bloeiende planten te zien.

Eenmaal aangekomen scheen inderdaad heerlijk de zon, wat de temperatuur erg aangenaam maakte en het landschap schitterend verlichtte. En zowaar, na een paar minuten wandelen zag ik al de eerste bloeiende planten tussen alle andere verdorde en bruine planten. Uiteindelijk waren er toch nog wel een paar planten die mooi in bloei stonden. Ondanks dat het meeste al dood en verdord was, was het zeker de moeite waard om in het lekkere herfstzonnetje een rondje te maken door de botanische tuin.

Na pak en beet een uurtje stak ik de weg over om door te gaan in het arboretum. Dit is een park waar allerlei boomsoorten vanuit de hele wereld zijn verzameld. Dit gedeelte is aanzienlijk groter en mooi gelegen aan de rand van een Fjord. Omdat het inmiddels al bijna lunch tijd was, ben ik lekker in de zon aan de waterkant pauze gaan houden om te lunchen. Een van de mooiste plekken waar ik ooit heb geluncht. Oordeel zelf maar:

Na de lunch was het tijd om mijn wandeling voort te zetten. Helaas kwamen er inmiddels wat wolkenvelden opzetten, maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken. In het begin waren de paden nog geasfalteerd maar naar mate ik verder richting het uiteinde ging werden de paden smaller en onverhard, wat niet echt een pretje was met de vele regen van afgelopen week. Op sommige plekken zakte ik tot mijn enkels weg in de modder, vanaf nu dus maar iets voorzichtiger lopen. Ondanks dat dit pad wat lastiger te belopen was, was het zeker wel de moeite waard. Doordat dit deel op de noord helling van de heuvel lag en het bos hier dicht begroeid was, is vrijwel alles met mos bedenkt. Dit geeft zo'n een magisch gevoel! Op de terugweg begon het helaas ondanks de goede voorspellingen toch te regenen. Gelukkig was ik vlakbij het enige hutje dat ik vandaag heb gezien, dus kon ik daar mooi even schuilen, ervan uitgaande dat het maar een korte bui was. Na de bui ga ik weer met volle moed aan de wandel. Omdat ik een deel van het eiland niet had gezien, nam ik een andere weg terug. Maar of dit nou zo verstandig was? Dit pad was duidelijk nog minder bewandeld, had nog meer modder en was op sommige plekken spekglad. Gelukkig had ik redelijke schoenen en was het te doen. Echter, op een gegeven moment lagen er zoveel bomen over het pad die omgewaaid waren, dat verder lopen geen optie was. Dus mijn telefoon erbij gepakt en een alternatieve route gezocht. Een trapje lijd mij omhoog. Fijn, dan zal het een veel gebruikt pad zijn, anders plaats je daar geen metalen trap? Na een stukje gewandeld hebben moest ik toch omkeren, het pad was compleet onderwater gelopen door de regen van afgelopen tijd en door de regen die er op dat moment viel. Het was namelijk weer gaan regenen. Weer een nieuw pad gezocht, maar deze werd weer geblokkeerd door omvallende bomen. Na zo nog een aantal paden geprobeerd te hebben, kwam ik uiteindelijk op zo'n 100 meter van de weg af. Echter werd het pad weer geblokkeerd door omgevallen bomen en een modderpoel waar menig varken jaloers op zou zijn. Nu ik zo dichtbij was, ga ik niet helemaal terug lopen. Daarom kies ik er voor om in een rechte lijn naar de weg te lopen en van het pad af te gaan. Nu lagen er enkel nog 2 slootjes tussen mij en de weg, na over deze sloten gesprongen te hebben, bereikte ik eindelijk de weg. De rest van de wandeling bestond voornamelijk uit verwarde wegen, heerlijk, niet meer hoeven op te letten voor modder of spekgladde rotsen/boomwortels.

Kortom, wat een rustige en zonnige wandeling moest worden veranderde uiteindelijk in een regenachtige en intensieve wandeling. Maar met een goede hoeveelheid spierpijn, kwam ik weer met een goed gevoel thuis aan.

Dag 37 (07-10-2017)

Doordat ik gister vrij had genomen, moest ik vandaag gewoon weer aan het werk. Werken op zaterdagen heeft ook zo z'n voordelen. Op weg naar het instituut is er nauwelijks verkeer, de straten zijn 's weekends helemaal uitgestorven. Heerlijk die rust in combinatie met het ochtendzonnetje. Ondanks de zon was het zeker niet warm, met een graad of 5 werd het zelfs tijd om voor het eerst mijn handschoenen te gebruiken.

Tegen de verwachtingen in, was het weer vandaag nog veel beter dan gister. De gehele dag zon en helemaal geen regen. Stiekem heb ik dus wel een beetje spijt dat ik gister heb vrij genomen in plaats van vandaag. Maar desondanks heb ik wel lekker gewerkt vandaag op een uitgestorven instituut. De hele dag ben ik maar een persoon tegen gekomen in het gebouw.

Dag 38 (08-10-2017)

Oorspronkelijk was ik van plan om vandaag een lange hike te maken met de andere Nederlander die bij ons in de groep werkt, Chris. Maar door de vele activiteiten die ik onderneem, merk ik ook dat ik zo nu en dan eens naar mijn lichaam moet luisteren. Daardoor heb ik geconcludeerd dat ik echt wel een dagje per week even rustig aan moet doen om weer op krachten te komen en om de taken in het huishouden te doen, dat komt er 's avonds immers meestal niet van. Dus ondanks het prachtige weer van vandaag blijf ik toch lekker thuis en hoop ik dat er nog een keer een weekend komt met zoveel zon. Maar als ik de locals hier mag geloven zou dit zomaar eens de laatste zonnige dag zijn die ik meemaken zal hier. Normaal schijnt de zon maar een paar dagen gedurende de herfst en winter.