Dag 18 (18-09-2017)

Een nieuwe week, nieuwe belevenissen. Vandaag was niet echt een productieve dag. Tijdens de lunch pauze ben ik het centrum ingegaan om te kijken naar het wielrennen. Na afloop van de wedstrijd kwam ik langs de supermarkt, dus waarom niet meteen boodschappen doen? Eenmaal buiten besefte ik dat over 5 minuten alweer de volgende wedstrijd begon, die start wilde ik nog wel even meepakken. Zo werd mijn lunchpauze plotseling 2 uur ipv 30 min, oeps...

Na even gewerkt te hebben besloot ik ook om weer vroeg weg te gaan, ik wil natuurlijk zo min mogelijk van het wk missen. Dit keer besloot ik om op de beklimming, vlak bij mijn huis te gaan kijken. Tegen mijn verwachtingen in, was het hier enorm rustig en had genoeg keuze voor een mooi plekje en heb ik kunnen genieten van de tijdrit, heerlijk in het zonnetje. Het was vandaag wederom een zonnige dag, ik begin toch te twijfelen of Bergen wel echt de natste stad van Europa is? Tot nu toe merk ik er weinig van, maar dat kan natuurlijk nog komen. Maar laten we hopen dat het voorlopig zo mooi weer blijft.

Dag 19 (19-0-2017)

Vanochtend was het erg bewolkt met als resultaat dat ik vandaag voor het eerst in het donker moest opstaan. Een van de voortekenen dat het najaar toch erg dicht bij is. Per dag hebben we hier ongeveer 5 minuten minder daglicht dan de dag ervoor. Op 21 december zal hier zelfs maar enkele uurtjes daglicht zijn. Maar daar probeer ik voorlopig niet mee bezig te zijn. Eerst even genieten van deze "lange" dagen. Verder was vandaag weer een stage zoals ieder ander. Na afloop ben ik het centrum in gegaan om daar naar de start en finish van het tijdrijden te kijken. Daar waren vandaag opvallend veel Nederlanders aanwezig, wat natuurlijk niet gek is als je beseft dat alle 3 de Nederlandse renners top favoriet zijn. En dat hebben ze nog waar gemaakt ook. Met Annemiek (uit Wageningen) die uiteindelijk wereldkampioen wordt en de andere Nederlanders eindigen op plek 2 en 5. Een super resultaat dus! Ook erg bijzonder om alle emoties van de rensters van zo dichtbij te zien! Na afloop van de wedstrijd ben ik doorgegaan naar de medaille ceremonie. En natuurlijk werd daar ook het Wilhelmus gedraaid ter ere van de winnaar. Wie had dat vooraf gedacht, het Wilhelmus op het grote plein midden in het centrum van Bergen, Noorwegen. Ik in ieder geval niet! Maar wel erg leuk eens mee te maken!

Ps: Dave, gefeliciteerd hè!

Dag 20-22

De rest van de week bestond voornamelijk uit stage en meer wielrennen. Op woensdag heb ik voor de tweede keer het Wilhelmus hier mogen aanschouwen, dit maal met nog meer Nederlanders dan de dag ervoor. Vandaag is namelijk Tom Dumoulin wereldkampioen tijdrijden geworden. Dan betekend dat zowel bij de mannen als bij de vrouwen de wereldtitel in handen heeft! Om dan nog even in wielerland rond te blijven hangen, dagelijks loop ik zon 25 minuten langs het parcours en heb daar dan ook al veel (prof) wielrennens zien trainen. Maar wat er vrijdag gebeurde was wel uniek. Ik was onderweg naar huis terwijl de wegwestrijd voor jongens onder de 23 aan de gang is, krijg ik plotseling een bidon naar me toegegooid! Wat denkt die Brit wel niet! Haha, natuurlijk had ik hier geen problemen mee en is het ook dood normaal dat de renners de bidons weggooien op plekken waar mensen staan zodat ze niet in de natuur belanden. Voor mij betekende dat een gratis souvenir. Ik ben nu in het bezit van een officiële Britse bidon! :D

Naast alle wielergeweld zou ik bijna vergeten dat dag 22 betekend dat ik hier al 3 weken ben, waar de tijd in week 1 nog vrij langzaam ging, vliegt de tijd nu wel echt voorbij. Ik heb nog niet het besef dat ik hier al weer 3 weken zit!

Dag 23 (23-09-2017)

Voor het eerst in mijn leven ga ik vandaag een rondleiding door een stad geven. Vandaag komen namelijk twee dames op bezoek, Merel (uit Wageningen) en Jackie (uit Canada). We begonnen de rondleiding in de botanische tuinen, maar door het jaar getijde lag deze er een beetje troosteloos bij. Al was er wel een plant bij die massaal bloeide, een soort grote krokus leek het wel. Na de Botanische tuinen zijn we via de smalle oude straatjes om het centrum heen gelopen om naar een mooi uitzichtpunt over de Fjorden te gaan. Onderweg kwam plotseling het Belgische team een smal straatje uit gefietst, op zoek naar een eettentje. Laat daar toevallig net een Noor staan die meteen zijn camera ging pakken. Er werd al door de Belgen geroepen: "snel doorrijden, die vent pakt zijn camera al". Maar pech voor hun, bleek dat eettentje op precies dezelfde plek te zitten. Dus zodra de Belgen hun fiets hadden geparkeerd, greep de Noor zijn kans om met de Belgen op de foto te gaan. Het was duidelijk aan hun gezicht af te lezen, dat ze daar geen trek in hadden. Na dit bijzondere moment zijn we weer doorgelopen om te genieten van het uitzicht. En wat een geluk weer, het weer is weer ontzetten mooi. Vandaag is de warmste dag sinds ik hier ben, en maandag gaat het zelf 21 tot 24 graden worden, waar echt uitzonderlijk is voor dit gebied in deze tijd van het jaar. Maar dat maakt mij niet, gewoon maximaal genieten van het heerlijke zonnetje!

Nadat we genoeg gezien hadden van de Fjorden besloten we ergens in de stad te gaan lunchen, na wat zoeken vonden we eindelijk een terrasje waar wel lekker konden zitten en waar de lunch nog enigszins betaalbaar was. Desalniettemin, was dit waarschijnlijk mijn duurste lunch ooit, voor Chicken Salad moest ik 15 euro aftikken... Tijdens deze dure maar wel lekkere lunch hebben we besloten om de drukte van de stad en WK achter ons te laten. We zijn namelijk Mount Floyen opgewandeld. Deze berg ligt tegen het centrum aan en is maar 300m hoog, maar wel gemakkelijk bereikbaar en geeft je binnen een uur een schitterend uitzicht over de Fjorden, de stad en in de verte de oceaan. Een stukje verder op de berg ligt ook een prachtig meer, iets wat we zeker niet wilde missen. Hier hebben we uiteindelijk bijna een uur van de zon en landschap genoten. 

Hierna was het helaas wel weer tijd om naar beneden te wandelen, we wilde immers wel zien hoe de Nederlandse dames het er vanaf brachten tijdens de wegwedstrijd. Na 3x keer de dames voorbij te zien komen, was het tijd om de laatste 500m per scherm te volgen. Op dat moment was het duidelijk dat we wederom goud zouden behalen, ja het begint inmiddels als doodgewoon te worden. Alweer het Wilhelmus op het plein in Bergen, zo'n beetje een dagelijkse activiteit hier. Na afloop van de medailleceremonie, heb ik afscheid genomen van de dames en ben ik weer terug gewandeld naar huis. Eenmaal thuis aangekomen heb ik naar schatting ruim 20km in de benen en ben ik moe en voldaan, na het Skypen naar bed gegaan.

Dag 24 (24-09-2017)

Vandaag staat helemaal in het teken van de fiets vanochtend ben ik eerst zelf wezen fietsen met veel klimwerk, waaronder 2 keer de Birkelundsbakken (Dit is de berg die tijdens de tijdritten ook door de profs werd bedwongen). Na zo'n 38km en 1200 hoogtemeters vond ik het wel weer welletjes (zie hier mijn strava-rit). Tijd om de profs aan het werk te zien. Ook vandaag was het wederom schitterend weer en heb ik heerlijk in het zonnetje de renners meerdere malen zien voorbij komen. Uiteindelijk kwam de bewolking toch opzetten en koelde het aardig af. Dat heeft mij doen besluiten om de rest van de wedstrijd toch maar thuis te bekijken. Helaas vandaag geen Nederlanders op het podium, maar ja, het kan ook niet altijd raak zijn. Met 3 wereldkampioenen zijn we waarschijnlijk wel het meest succesvolle land op dit WK!

Nu het WK voorbij is, zal de rust hier in de stad weer terug keren.