dag 11-15

Deze dagen voeg ik even samen omdat er deze dagen weinig dingen zijn gebeurd om over te schrijven. Dagelijks rond 8 uur naar stage en rond 4 uur weer thuis. Nog niet alles gaat even soepel tijdens mijn stage, ik ben veel afhankelijk van een persoon bij problemen met programmeren. Dit zorgt er regelmatig voor dat als ik vast loop lang moet wachten voordat ik verder kan met werken. Maar dat geeft mij mooi de kans om deze blog bij te werken en wat andere dingen te regelen. De sfeer in ons kantoor is erg goed, de 2 PhD's die ook in het kantoor zitten zijn aardig en we lunchen nu ook bijna dagelijks samen. Ik begin hier inmiddels wel een vast clubje te kennen.

Op donderdag was het voor mij een wandeldag, na de lunch ben ik het centrum in gegaan om kaartjes te kopen voor een Fjord-tour. Onderweg zag ik al wat voorbereidingen voor het WK-wielrennen, dat hier zaterdag begint. Omdat het me wel leuk leek om hier wat meer van te zien, heb ik besloten om mijn pauze wat te verlengen door een rondje door het centrum te lopen. Wat een gekkenhuis is het eigenlijk ook, zo'n wk organiseren. Verschillende tijdelijke politieparkeerplaatsen vol met politieauto's, dwars over de trambaan is nieuw asfalt aangelegd waardoor de tram niet meer verder het centrum in kan, duizenden afzethekken (Nee, ik overdrijf niet), Grote tenten en podia door het centrum heen, enz. Het centrum ziet er nu totaal anders uit dan toen ik daar 1.5 week geleden was. Naast alle opbouwwerkzaamheden, heb ik ook al de eerste prof wielrenner gespot. Iemand van het Oostenrijkse team maakte een rondje door het centrum, waarschijnlijk om zich ook te vergapen aan het gekkenhuis wat nu plaats vindt. En dan is dit nog 2 dagen voor de start. Ik ben benieuwd hoe het centrum er uit ziet als de wedstrijden eenmaal gestart zijn.

En alsof dat nog niet genoeg gewandel was, ben ik na afloop van mijn stage nog een extra rondje gaan lopen om het meer voordat ik naar huis ging. Helaas waren ze volop aan het werk langs het meer, waardoor het zicht vaak beperkt was. Maar ik heb gelukkig wel andere indrukwekkende dingen mogen spotten. Toen ik ongeveer halverwege was zag ik plotseling een enorm gat in de bergwand zitten. Naarmate ik dichterbij kwam, besefte ik dat ze hier een nieuwe tunnel aan het maken zijn. Voor dit gat stond namelijk een enorm metalen apparaat (geen idee wat het is), die precies de vorm van de tunnel had. Erg indrukwekkend om te zien. Maar het kan nog indrukwekkender! Zo'n 10 minuten later hoorde ik steeds een zoemer afgaan, maar waar het nu vandaan kwam kon ik niet helemaal plaatsen. Ik dacht dat zal vast wel van het station afkomen waar net een lange goederentrein arriveerde. Even later liep ik over een brug over het meer en toen ik halverwege was hoorde ik plotseling een gigantische knal, voelde ik een drukgolf en begon de brug heftig te trillen. Op het eerste moment was mijn ingeving,er is iets kapot aan de brug, ik moet zo snel mogelijk naar de overkant. Maar een fractie van een seconde later, keek ik om me heen en besefte ik dat er niks met de brug was en dat ik er veilig stond. Wat er wel aan de hand was, bij de werkzaamheden aan de oever van het meer, dat uit eerder mijn uitzicht verpestte, was een stuk van de rotsen onder water opgeblazen. Dit leide tot die harde knal en de schrikreactie bij mij. Nu snap ik ook waar die zoemer voor was, dat was natuurlijk om voor die explosie te waarschuwen, maar ja, wist ik veel?! Na dit spannende avontuur en 8km wandelen kwam ik weer moe en voldaan thuis.

Dag 16 (16-09-2017):

Ondanks het weekend, staat de wekker vandaag al vroeg. Vandaag staat er een heuze fjord tour op het programma. Het weer beloofd schitterend te worden, 16 graden met veel zon. De Tour begon met een trein rit van een uurtje naar het plaatsje Voss, onderweg hoopte ik van het mooie landschap te gaan genieten. Helaas bestond dit deel van de route voornamelijk uit tunnels, dus veel kon ik niet zien. Hierna pak ik samen met zo'n 200 andere toeristen (6 bussen) de bus naar Gudvangen. Onderweg dalen we af op een weg met een gemiddeld stijgingspercentage van 18%, dit is zo steil dat je de remmen van de bus hoort kraken en voelt stotteren. Na ook aantal keer het asfalt afgeschraapt te hebben met de bus komen we in een prachtige vallei aan. Dit is het begin van het fjord. Mijn veel goede moed stap ik de bus uit om het plaatsje te verkennen, ik moest immers toch een uur wachten op de boot. Helaas was het niet meer dan 2 souvenirshops, 1 toiletgebouw en 1 restaurant. Dan maar lekker op een bankje genieten van het uitzicht en de zon, of nouja, zon? Die zat nog lekker achter de bergen. Het was hier dan ook niet veel warmer dan een graad of vijf. Dat is wel wat anders dan de 16 graden die in Bergen verwacht werd.

Na een uur wachten was het nog altijd niet zonnig in het dal, daarnaast was de wind ook gaan aantrekken, wat de gevoelstemperatuur niet ten goede kwam. Eenmaal op de boot was het een combinatie van de kou negeren en genieten van de schitterende fjorden. Halverwege de toch (van 2 uur) ben ik toch maar binnen gaan zitten op de boot. Wetende dat ik het fjord dadeijk nog een keer ga zien op een andere boot, dus nu even lekker opwarmen. Eenmaal aangekomen in Flam, moest ik meteen door naar een andere boot. Dit was een optionele tour die ik geboekt heb, tijdens deze tour ging je op een klein bootje (max 12 man) met gids op hoge snelheid door het fjord varen. Gelukkig kregen we hiervoor wel speciale kleding aan die ons moest beschermen tegen de kou en wind.

Wat ben ik blij dat ik deze tour heb gedaan, vanuit een klein bootje zien de Bergen er nog veel indrukwekkender uit. Daarnaast vertelde de gids ook leuke verhalen over de Fjorden en de mensen die er wonen en woonde (Vikingen). Daarnaast bracht hij ons naar plekken waar we zeehonden van dichtbij konden zien. In totaal hebben we enkele tientallen zeehonden gezien die daar in het wild leven. Na deze schitterende boottocht kwamen we weer terug in Flam, inmiddels was dit toeristische dorpje compleet uitgestorven. Bijna alles was dicht en de meeste toeristen waren al naar huis toe. Ik moest helaas nog een uur wachten op de volgende etappe, de Flam-trein vertrok pas om haf 7. Maar dit schijnt een van de mooiste treinritten van Europa te zijn, dus dat zal het wachten wel waard zijn.

In de trein bleek ik de trein te delen met slechts enkele toeristen, dat terwijl deze trein overdag stampens vol zit, een gelukje dus. Ik kon nu namelijk steeds van kant veranderen naar waar het mooiste uitzicht is. De trein stopt zelfs bij een waterval waar iedereen even mag uitstappen om foto's te maken. Hoezo toeristisch? Zoals ik al zei, staat dit bekend als een van de mooiste treinroutes van Europa. Ik moet bekennen, door mijn hoge verwachtingen, de intredende schemer en alle indrukken van de fjorden eerder op de dag, vond ik deze rit niet super bijzonder. Neemt niet weg dat het een mooie route is, en zeker de moeite waard is om eens te bezoeken.

Hierna komen we aan in het plaatjes Gudvangen. Eindelijk een plek om avondeten te scoren, athans, dat dacht ik. Gudvangen is niet meer dan een enkel overstapstation met een klein restaurantje, een wc en een mini wachtruimte met een paar bankjes. En natuurlijk was het restaurant al gesloten, dus geen avondeten... Gelukkig had ik nog een sneetje brood over wat ik maar als avondeten heb aangezien. Oorspronkelijk moest ik hier een uur wachten op mijn laatste trein terug naar Bergen. Maar door vertraging heb ik hier uiteindelijk anderhalf uur moeten wachten. Altijd fijn als je dood op bent van alle indrukken en je klaar bent om naar huis te gaan, dat je dan 1.5 uur op een klein stationnetje buiten in de kou moet wachten! Uiteindelijk kwam ik om 23.45 thuis en ben ik meteen mijn bed ingedoken.

Dag 17 (17-09-2017)

Nog enigszins moe van de vorige dag, besluit ik toch om op tijd op te staan. Afgelopen vrijdag heb ik een fiets gekocht en die wil ik dan ook graag gaan uit testen. En waar kan dat beter dan bij het Wk wielrennen? Als eerste ben ik naar de beklimming op het parcours gegaan om daar de dames voorbij zien te komen. Hierna ben ik zelf wat gaan fietsen, wat hier toch niet mee valt, geen meter vlak. Door het warme weer was ik al snel door mijn drankvoorraad heen en besloot ik om even mijn bidons bij te vullen. Eenmaal thuis aangekomen merkte ik dat ik nog erg vermoeid was en ben ik daarom ook lekker thuis gebleven. Maar desondanks toch een kleine 20km gefietst met ruim 600 hoogtemeertes. Probeer dat maar eens te evenaren in Nederland.

De mannen ploegentijdrit heb ik dan heerlijk vanaf mijn bedje bekeken. Erg apart om de stad waar je nu al eventjes in woont op tv te zien, zoveel herkenbare plekken.