Dag 26-28:

Inmiddels is de rust weder gekeerd in het rustieke en zonnige Bergen, de wielertoeristen, de afzethekken, de politieagenten, de tenten, podia, alles is weer verdwenen. Weinig doet meer herinneren aan het WK in de stad. De enige overblijfselen van de afgelopen week zijn de vele namen en teksten die op de wegen zijn gekladderd. Sommige wegen zijn zodanig beschreven, dat de originele belijning niet meer terug te herkennen is.

Nu het WK voorbij is, kan ik ook weer gewoon aan mijn stage werken. Vanaf nu geen 2 uur durende lunchpauzes meer. Dezer dagen bestonden dan ook voornamelijk uit het werken aan mijn stage en ook in de avonden heb ik weinig bijzonders gedaan. Zonnen noem ik tegenwoordig niet meer bijzonder, ondanks dat dit nog altijd officieel de natste stad van Europa is en dat september de natste maand van het jaar is hier in september, heb ik daar afgelopen weken bar weinig van gemerkt. Deze week is zelfs record warm, nog nooit eerder was het hier in Bergen zo laat in het jaar nog zo warm (bijna een hele week boven de 20 graden met vrijwel alleen maar zon).

Dag 29 (29-09-2017):

Zoals hierboven beschreven was, was het een top week wat het weer betreft. Maar aan al het goede komt een eind, zo ook aan dit mooie weer. Maar nog niet vandaag! Vandaag beloofd een schitterende dag te worden, wel veel wind, maar dat nemen we dan maar voor lief. Ondanks dat vrijdag gewoon een werkdag is, heb ik besloten vandaag niet naar werk te gaan. Naar alle waarschijnlijkheid is dit de laatste mooie dag hier, die wil ik niet vergooien door de hele dag binnen achter de pc te zitten.

Om half 8 stapte ik al volledig bepakt de deur uit. Ik ga namelijk naar de top van Mount Ulriken (650m) hiken, maar omdat ik best ver van de berg woon en ik geen zin had om een uur door de stad te wandelen, besloot ik om zo snel mogelijk het dal over te steken en meteen de bossen in te duiken. Dit had als gevolg dat ik wel een smal, steil en verraderlijk pad naar boven moest nemen. Op internet werd gewaarschuwd dat dit pad bijzonder glad kan zijn, en dat goede schoenen zeker geen overbodige luxe is. Gelukkig heb ik goede schoenen, dat in combinatie met een week zonder regen, gaven me voldoende vertrouwen om dit pad te beklimmen. Na ongeveer 3 kwartier wandelen kwam ik bij de bosrand, in het begin was het nog een mooi begaanbaar pad, steil dat wel, maar verder geen probleem. Na een paar haarspeldbochten werd het pad snel slechter, ik vroeg me af of ik nu in een droge rivier liep of dat het een pad was. Uiteindelijk bleek het beide te zijn, in tijden van regen stroomt hier een rivier naar beneden, maar door de droogte lag dit pad er kurkdroog bij. De stenen waren helemaal bedekt met mos, een teken dat de stenen spekglad zijn. Echter, het mos was helemaal uitgedroogd en lag er maar troosteloos bij. Hierdoor was van gladheid ook geen sprake. Ondanks dat het pad zeer goed begaanbaar was vandaag, kan ik me heel goed voorstellen dat je dit pad beter niet kunt nemen wanneer het regent of de afgelopen dagen geregend heeft.

Genoeg over het pad, het uitzicht, na minder dan een half uur had ik al een prachtig uitzicht over het dal waar ik net doorheen ben gelopen. Het feit dat de zon nog niet boven de berg uit kwam, maakte het uitzicht extra uniek. Ondanks dat ik nog niet toe was aan een pauze, ben ik hier toch even gaan zitten om van dit mooie uitzicht te genieten. Helaas niet lang, want door de wind koel je hard af en kan ik me niet veroorloven om langer dan een paar minuutjes stil te zitten. Eenmaal op de top van deze berg aangekomen (zo'n 350 meter hoogte) werd ik verrast door een schitterend, vrijwel vlak plateau met enkele meertjes en mooie herfstkleuren. Daarnaast kwam precies op dit moment de zon boven de berg uit, wat het de herfstkleuren veranderen in een mooie gouden gloed. Wat een uniek beeld en genieten, blij dat ik zo vroeg ben vertrokken! Doordat ik nu op de top was, stond hier een nog stevigere wind. Hierdoor toch maar weer een jas aangedaan en gauw doorgelopen. Ook op dit plateau was het duidelijk dat het de laatste tijd bijzonder droog was, vele modderpoelen lagen helemaal droog waardoor ik er gewoon doorheen kon lopen zonder bang te zijn tot mijn enkels weg te zakken. Na het doorkruisen van dit plateau begon deel 2 van de klim, dit ging een stuk geleidelijker. Al snel kwam ik boven de boomgrens, wat betekende dat de wind nog sterker werd. Even bekroop de twijfel mij, is het wel verstandig om door te gaan? In Nederland zouden we dit zeker een stormachtige wind noemen. Echter zag ik wat mensen op de top lopen, dus ben ik er gewoon voor gegaan. Na een hele tijd over rotsen gewandeld, geklauterd en gesprongen te hebben kwam ik uit op het hoogste punt van mijn wandeling. Naarmate de top dichter bij kwam, begon de wind natuurlijk nog sterker te worden, af en toe was het mijn best doen om niet om te waaien. Zodra ik mijn hoofd boven de top uitstak wist ik genoeg, op de top staan was geen optie, de wind was simpelweg te sterk, jammer maar safety first natuurlijk. In de luwte van de wind ben ik mooi gaan lunchen op deze schitterende plek, het was inmiddels al bijna 12 uur. 

Na de lunch ben ik terug gelopen in de richting van de kabelbaan, helaas koste dit wat meer tijd doordat ik een paar keer verkeerd gelopen ben en de gps niet precies klopte met de paden. Doordat je hier over voornamelijk rotsen loopt zijn de paden bijzonder lastig te herkennen. Maar na een wandeling van een uurtje kwam ik aan bij de kabelbaan. Vanaf hier heb je een ontzettend mooi uitzicht over de stad, helaas ging dit mooie uitzicht gepaard met de grootste teleurstelling van de dag, de kabelbaan was vanwege de zware wind gesloten. Ik had er zo naar uitgekeken om met de kabelbaan naar beneden te gaan. Dan maar lopen, maar eerst nog even foto's maken natuurlijk.

Onderweg naar beneden begon de temperatuur snel te stijgen, doordat deze zijde in de luwte van de wind lag. Al snel besloot ik mijn jas uit te trekken en om de afdaling en niet veel later besloot ik om ook mijn broekspijpen af te ritsen. In mijn korte broek en t-shirt vervolgde ik de afdaling. Echter heeft deze afdaling mijn positief verrast, afgelopen 2 jaar zijn ze hier al bezig met het aanleg van een brede trap naar de top. Over een jaar zou deze trap helemaal af moeten zijn tot aan de top. Doordat de afdaling voornamelijk uit trappen bestond, was deze zeer goed te doen en was ik vrij snel weer beneden aan de rand van de stad. Waar ik met de heenweg besloot om zo min mogelijk door de stad te lopen, had ik nu weinig keus. Ik moest nog zo'n 1,5 uur door de stad lopen voor ik thuis was.

Eenmaal thuis gekomen heb ik nog even in de zon gezeten om bij te komen van deze 6,5 uur 

durende hike (Ditmaal een filmpje van de Route: Klik), hieronder vind je ook nog een filmpje van de wandeling.

Veel tijd om bij te komen had ik niet, in de avond stond namelijk een activiteit van ESN (studentenvereniging voor uitwisselingsstudenten), een kroegentocht wel te verstaan. Voor mij voor het eerst een goede mogelijkheid om andere studenten hier in Bergen te ontmoeten. Ondanks dat ik enigszins vermoeid was heb ik ontzettend genoten van deze avond. Veel nieuwe mensen gesproken uit allerlei landen, aardig wat bier gedronken *auwww mijn portemonnee....* en veel gelachen. In elke kroeg moesten we een andere opdracht uitvoeren, de een nog gekker dan de ander :D Verder heb ik deze avond het duurste biertje in mijn leven op, 9 euro! En als dat nu een bijzonder biertje was, maar helaas een standaard pilsener. Gelukkig was deze prijs een uitzondering in de andere kroegen kregen we namelijk korting waardoor een biertje maar 4 tot 6 euro kostte voor een halve liter. Doordat de activiteit al om 18h begon, hield vrijwel iedereen het rond en 11 uur voor gezien. Hierdoor was ik nog net voor 12 thuis. Morgen moet ik gewoon weer op tijd op, ondanks het weekend.

Dag 30 (30-09-2017)

Zaterdag, WEEKEND!!!! Maar niet voor mij, omdat ik gister een dag vrij heb genomen moet ik de verloren uren wel compenseren. Wanneer kan dat beter dan op een grauwe regenachtige zaterdag? Vandaag ben ik dus gewoon naar mijn stageplek geweest waar ik heerlijk in alle rust heb kunnen werken, het gebouw was vrijwel uitgestorven. Er is zelfs niet eens iets van security aanwezig. 's Avonds thuisgekomen heb ik nog even deze blog bijgewerkt en ben ik vroeg gaan slapen om even bij te komen.

Dag 31 (01-10-2017)

1 oktober, dat kan maar een ding betekenen. Ik heb de eerste maand hier in Bergen overleefd. Afgelopen maand was met name in het begin wel eens eenzaam, maar met name de vele hoogtepunten zijn me bijgebleven. Inmiddels heb ik in een maand tijd al 3 van de 7 bergen hier bewandeld, ben ik al naar de Fjorden geweest en heb ik ontzettend genoten van het heerlijke weer in september. Wat ik afgelopen tijd wel verwaarloosd heb, is het schoonmaken. Vandaar staat dan ook voornamelijk in het teken van opruimen en schoonmaken zodat ik weer met een fris huis de volgende maand in kan. Niet dat het een zooitje is, maar een keer stofzuigen kan ook zeker geen kwaad. Verder bestaat deze zondag voornamelijk uit uitrusten, helaas is het weer sinds gister omgeslagen. Hierdoor heb ik weinig zin om naar buiten te gaan. Maar een rustig dagje is ook zeker een keer lekker!